Leksiko-semantička varijanta (lsv). Analiza značenja riječi

Riječ se drži zajedno na različitim nivoima, poboljšava opći jezički sistem. Smatra se osnovnim temeljom leksičke i semantičke strukture, čiji elementi međusobno djeluju i međusobno su povezani. Semantičke pojave u svakoj riječi imaju višestruki karakter. Oni odražavaju procese koji se dešavaju u vokabularu jezika. Važnu ulogu u formiranju moderne logistike igra sistem zasnovan na kombinaciji različitih leksičkih i semantičkih varijanti (LSV). Šta je to??

Terminologija

Riječ - važno je, , strukturna jedinica jezika koja služi za karakterizaciju različitih objekata i njihovih svojstava, pojava, odnosa sa skupom fonetskih, semantičkih i morfoloških svojstava. Fonetska struktura je skup zvučnih pojava, semantički-skup značenja, morfološki-skup morfema koji čine zvučnu ljusku svake riječi.

Semantička struktura riječi je ustaljeni skup komponenti koje čine opći model u kojem su leksičke i semantičke varijante međusobno povezane i odgovaraju jedna drugoj. LSV je simpleks jedinica. Formalni dio formira određeni zvučni oblik riječi, a smisleni dio je njegovo tumačenje. Postoje različite klasifikacije ovog procesa, koje se razlikuju po posebnim elementima i međusobnoj povezanosti, programirajući određeni pristup proučavanju ovog fenomena.

Nekoliko istorijskih činjenica

Semantika se pojavila kao moderna disciplina usred XIX veka. Termin je prvi put uveo 1883. godine francuski lingvista M Brial, koji se ozbiljno zainteresovao za problem jezičkog sistema. Početkom XX veka, termin se pojavio u Rusiji. Tokom ovog perioda započeo je proces razvoja morfološke strukture riječi.

Formiranje leksiko-semantičkog sistema dogodilo se u uporednom istorijskom periodu razvoja discipline, koji datira još od sredine XX veka. U to vrijeme se proučavalo leksičko značenje pojmova i kombiniralo u posebne grupe u različitim predmetnim područjima.

Pozicija

U ruskom jeziku, tokom čitavog postojanja logistike, nakupilo se mnogo pojmova sa različitim leksičkim značenjima. Vremenom se pojavila potreba za njihovom razlikovanjem i sistematizacijom. Proučavanje takvih riječi i fraza bavi se naukom semantike. Skup leksiko-semantičkih varijanti riječi (LSV) čini semantičku strukturu riječi.

LSV riječi svih pojmova sakupljene su u različitim ruskim rječnicima s objašnjenjima. Na primjer, postoje rječnici sa. I.Ozhegova, D. N.Ushakov, V. I. Dal, itd. Tumačenje rječnika je vizuelno, konkretno, direktno percipirano od strane drugih značenja riječi. Takve teorijske konstrukcije odražavaju značenje svakog pojma.

Sastanak

Unapređenje i razvoj semantike je od velikog značaja za savremeni obrazovni sistem. Njegova glavna svrha je proučavanje, sistematizacija, ažuriranje leksičkih i semantičkih varijanti pojmova. Ovaj fenomen nam omogućava da obogatimo I unapredimo savremeni ruski jezik. Ova kategorija se postepeno formirala tokom određenog perioda istorijskog razvoja društva.

Prikazuje značenje riječi, ukupnost objektivnih informacija u sistemu odnosa, veza, interakcija. Proces leksiko-semantičke varijacije je modifikacija značenja strukturnih jedinica jezika. Semantičke pojave u svakoj riječi imaju višestruki karakter.

Oni odražavaju osnovni procesi, koje se javljaju u vokabularu jezika. Višeznačne riječi pokazatelj su funkcionalne heterogenosti riječi. Postoje pojmovi stranog porijekla koji imaju različite leksičke razlike. Oni se uzimaju u obzir i prikupljaju u određenim informativnim izvorima.

Komponente

Leksiko-semantička varijanta (LSV) je sastavni deo semantičke strukture reči. Ovaj fenomen je kombinacija zastarjelih i modernih tumačenja svakog pojma. Riječi koje imaju isto leksičko značenje predstavljene su jednom varijantom. Polisemozne riječi su pojmovi koje karakterizira nekoliko varijanti. Semantika, koja je deo lingvistike, bavi se proučavanjem LSV reči.

Riječ je osnovna jedinica jezika koja označava predmete, pojave, odnose, radnje itd. . Semantička struktura riječi uključuje skup njenih semantičkih značenja. Karakterizira sjemenski sastav svakog pojma. Sema je diferencirana, semantička karakteristika koja se manifestuje kada se uporede različiti termini. Njegov sastavni dio smatra se sememom. Stručnjaci razlikuju nekoliko glavnih:

• leksema ili skup leksičkih značenja;
• gramme ili skup gramatičkih značenja.

Karakteristike

Leksiko-semantička varijanta ima unutrašnji oblik koji karakteriše nacionalne specifičnosti jezika i svjetonazora svojstvene različitim ljudima. Značenja LSV-a u različitim strukturama riječi nisu ekvivalentna. Često se smatraju razlogom formiranja različitih odnosa i odnosa između elemenata koji se razlikuju po svom statusu. Savremeni stručnjaci razlikuju:

1. Osnovna vrijednost. Praktično ne ovisi o kontekstu, ograničen je i predstavljen je na prvom mjestu u rječniku.
2. Privatna vrijednost. Sadržaj je ograničen, uslovljen kontekstom, ima umeren sadržaj i pojavljuje se u rečniku najčešće iza glavnog značenja.

Interakcija

Fenomen varijacije LSV uključuje modifikaciju semantičke strukture riječi, koja ima multilateralni karakter. Na primjer, heterogenost i nedosljednost LSV riječi ne sprečava očuvanje jedinstva glavnog leksičko značenje riječi. Postoji nekoliko vrsta veza leksiko-semantičkih varijanti riječi. Naime,

1. metafora je prijenos svojstava jednog predmeta ili pojave na drugi prema njihovom principu sličnost i razlika. Ovo svojstvo se odnosi na oblik, funkcije, lokaciju, utisak, evaluaciju, način djelovanja. Na primjer, "the crimson bonfire of sunset", "polumjesec".
2. Metonimija je fraza u kojoj se jedna riječ zamjenjuje drugom. Ovo je omjer vremena i prostora, o znaku i stvari, procesu i mjestu, uzroku i posljedici, namjeni i djelovanju, kontejneru i sadržaju, materijalu i proizvodu. Na primjer, ", tri tanjira za jelo", "hodajte u zlatu".
3. Sinekdoha je prenos imena celine na njen deo. Na primjer, šljiva u značenju "od voća" i šljiva u značenju "od voćke".

Prednosti i mane

Važna prednost leksiko-semantičke strukture je njena univerzalnost. Omogućava vam sistematizaciju pojmova bilo kojeg dijela govora i bilo kojeg leksičkog značenja. Pogodan je i jednostavan za korištenje "bez napuštanja doma". Danas je leksiko-semantička struktura pronašla popularnost u mnogim dijelovima svijeta među ljudima različite dobi i socijalnog statusa.

Međutim, uprkos mnogim prednostima, nedostaci ovog fenomena i dalje postoje. Vrijeme ne stoji mirno za. Sa razvojem tehnološkog procesa i uvođenje raznih inovacija, pojavilo se mnogo novih pojmova i fraza sa različitim leksičkim značenjima. Običan rečnik sa objašnjenjima više ih ne prihvata. Postojala je potreba za sistematizacijom riječi na informativnim medijima koje zahtijevaju često ažuriranje. Postoji potreba za savremenim kvalifikovanim stručnjacima i novim finansijskim troškovima.

Karakteristike studije

Postoji nekoliko pristupa proučavanju leksiko-semantičkog varijante značenja riječi. Naime: sinhronijski i dijahronijski. Prva metoda je dizajnirana za proučavanje glavnog i posebnog, direktnog i figurativnog, opsežnog i intenzivnog, stilskog i apstraktnog značenja riječi.

Druga metoda vam omogućava da klasifikujete genetske karakteristike riječi. To uključuje originalno i izvedeno, etimološko i zastarjelo, arhaično i moderno značenje riječi. Njegova analiza je višestruki proces koji se smatra uzrokom nastanka različitih važnih fenomena u semantici: monosemije, polisemije, paradigmi itd. .

Monosemija

Ovaj proces ukazuje na prisustvo u logistici samo jednog leksičkog značenja, koje karakterišu sve formalne karakteristike reči. Ova pojava je pokazatelj nedvosmislenosti bilo koje semantičke strukture. U ruskom jeziku postoji nekoliko takvih riječi. To su najčešće pojmovi stranog porijekla ili riječi sa apstraktnim značenjem. Studija ovog procesa bavi se naukom leksikologije. Takvi su znakovi karakteristični za pojmove: abeceda, slovo, kisik,.itd.

Polisemija

Postoji gledište da u ruskom jeziku nema dvosmislenosti, postoji nekonvencionalnost koja spašava govorni i misaoni potencijal bilo koje osobe. Ovaj fenomen čini semantičku strukturu riječi. Savremeni stručnjaci razlikuju nekoliko vrsta leksiko-semantičkih varijanti polisemantičkih riječi, koje ovise o različitim faktorima. Tačno.:

• obim upotrebe: zajednički i terminološki;
• hronologija: primarna i izvedena;
• leksičko značenje: književno i neknjiževno;
• metoda nominacije: direktan i prenosiv;
• odnos sa sadržajem: slobodan i srodan.

Glavnim vrstama polisemije smatraju se: lanac, radijalni, radijalni-lanac. Prvi tip odražava određeni niz: svaku narednu vrijednost karakterizira prethodna. U radijalnoj polisemiji, sva sekundarna tumačenja zavise od direktnog značenja i motivirana su ovim svojstvom. Treći tip karakteriziraju znakovi obje strukture.

Promjena ruskog jezičkog sistema; pojava drugih varijanti ruskog jezika; metafora i metonimija itd. su glavni preduslovi za formiranje ovog procesa. . Na primer, pšenično polje, energetsko polje, polje aktivnosti.

Poznate paradigme

Značenja riječi mogu ući u paradigmatske odnose, formirajući različite asocijacije. Smatraju se potencijalnim i identificiraju se na osnovu sličnosti ili razlika u značenjima pojmova. Paradigme su sistematizovane na osnovu zajedničkih karakteristika i razlikuju se po diferencijalnim svojstvima. Savremeni stručnjaci razlikuju nekoliko vrsta paradigmi leksiko-semantičkih varijanti (primjeri to dokazuju). Naime:

1. Homonski. Ovo je sistematska kombinacija riječi istog grafičkog oblika, semantički suprotstavljenih. Na primer, svetlost - "je struja" a svjetlost je "solar energy".
2. Sinonimi. Integralna karakteristika je ekvivalencija ili sličnost značenja sinonima. Na primer, ime: nadimak, nadimak, inicijali.
3. Antonimski. Ovo je grupisanje riječi sa suprotnim značenjima. Na primjer, bez radosti i radosti, nemoralno i moralno.
4. Tematski. Ovo je uporediva lista koja se sastoji od riječi koje imaju integralni, eksplicitni oblik. Na primjer, glagol kretati se ima oblike: ići, puzati, letjeti itd. .
5. Hiper-hiponimni. To je zbirka riječi specifičnog i generičkog koncepta. Na primjer, zmija: bakroglava, kobra, zmija.
6. Leksiko-semantički. To su opsežne grupe koje ujedinjuje zajednička semantička karakteristika. Na primjer, namještaj: sto, stolica, komoda, fotelja itd. d.

Tipologizacija i invarijantnost

U ruskom jeziku postoje riječi i fraze koje se sastoje samo od leksiko-semantičkih varijanti sa tipološkim svojstvima koja pripadaju različitim sistemima. Tipologizacija riječi može se shvatiti na različite načine: kao sposobnost istog LSV-a da funkcionira u različitim uvjetima i kao nivo razvoja posebnih LSV riječi.

Posebnu ulogu u semantičkoj strukturi igra invarijantnost, , čiji su znakovi . karakterizira jedinstvo leksičke i semantičke varijante unutar riječi. Ovi znakovi su povezani sa raznolikost vrsta značenja: morfološko, formiranje riječi, leksičko itd. . Ovi odnosi su dinamični, što ukazuje da se semantički sistem, uprkos svojoj stabilnosti, razvija, mijenja, poboljšava. Kombinacija elemenata značenja riječi sa njihovim karakteristikama smatra se važnom pravilnošću semantičke strukture, formiranja, razvoja i funkcionisanja sistema riječi.